Στην Ελλάδα είναι γνωστό ως καρμπυρατέρ ή εξαερωτήρας. Πολλοί το αποκαλούν και καρπυλατέρ, όρος λανθασμένος και παραφθορά του κανονικού. Ξεκίνησε τη ζωή του τόσο παλιά όσο τα τέλη του 19ου αιώνα σχεδόν παράλληλα με την εφεύρεση των λαμπτήρων πυρακτώσεως! Μέχρι τη δεκατία του '80 ήταν ο κυρίαρχος στην τεχνολογία μηχανών εσωτερικής καύσης. Από τα καλύτερα "καρμπυρατεράτα" που κατασκευάστηκαν κατά καιρούς είναι το DT 200 της Yamaha και η σειρά CM της Honda.
Με απλά λόγια το καρμπυρατέρ είναι υπεύθυνο για την σωστή παροχή της βενζίνης στον κινητήρα. Λέμε "σωστή" γιατί η βενζίνη για να καεί αποδοτικά πρέπει να είναι καλά αναμεμειγμένη με αέρα. Αυτό σημαίνει άλλωστε και η λέξη carburetor, "αναμείκτης άνθρακα και βενζίνης". Για να το καταφέρει αυτό αξιοποιεί αρχές της φυσικής με το φαινόμενο Venturi (όχι, δεν είναι μάρκα...) να βρίσκεται στην καρδιά της λειτουργίας του.
Πρόκειται για ένα από τα καίριας σημασίας εξαρτήματα της μηχανής, τόσο για υψηλή απόδοση όσο και για οικονομία στην κατανάλωση. Η εμπειρία έχει δείξει ότι τα καρμπυρατέρ είναι σχετικά ευαίσθητα εξαρτήματα τόσό σε ρύθμιση όσο και σε αντοχή, για αυτό θα συμβουλεύαμε να προτιμήσετε κάποιο αξιόπιστο και δοκιμασμένο ανταλλακτικό για τη μηχανή σας.
Κορυφαίοι κατασκευαστές που κυκλοφορούν στην ελληνική αγορά είναι αναμφισβήτητα η γιαπωνέζικη Keihin, η επίσης γιαπωνέζικη Mikuni και η ιταλική Dellorto. Κατασκευαστικά θα συναντήσετε τόσο καρμπυρατέρ αλουμινίου όσο και τα λεγόμενα στην αγορά CNC με μέταλλα αεροπορικού τύπου, racing τα οποία προσφέρουν καλύτερη απόδοση και στροφάρισμα. Δείτε οπωσδήποτε το κορυφαίο best-seller της αγοράς, το PWK 28 της KEIHIN με υψηλή αντοχή και ισορροπημένη απόδοση, όπως και όλα τα καρμπυρατέρ της αγοράς γνήσια και aftermarket στις χαμηλότερες τιμές στο κατάστημα μας motoaharnis.gr.
Για όσους ψάχνουν το 100% από την μοτοσυκλέτα τους, μπορείτε να εξαντλήσετε τις δυνατότητες του ήδη εγκατεστημένου καρμπυρατέρ σας με ανάλογη ρύθμιση του. Πρόκειται για λεπτή διαδικασία που μπορεί να καταλήξει και σε τρύπιο καρμπυρατέρ, οπότε συμβουλευτείτε κάποιον έμπειρο μηχανικό. Η εν λόγω ρύθμιση περιλαμβάνει είτε πείραγμα της εσωτερικής βελόνας, είτε αλλαγή του ζίγκλερ με στόχο την δημιουργία πιο εκρηκτικού μείγματος βενζίνης.
Φτάνοντας, όμως, στα όρια της τεχνολογίας των καρμπυρατέρ αρχίζουν να φαίνονται και τα προβλήματα τους. Βλάβες, αδυναμία ακριβούς ρύθμισης, δύσκολη παραγωγή ιδανικού μείγματος βενζίνης-αέρα είναι μερικά από τα μειονεκτήματα που οδηγούν τα κάποτε κυρίαρχα "καρπυλατέρ" στο περιθώριο δίνοντας χώρο στην ανώτερη τεχνολογία του ψεκασμού βενζίνης...